ośrodków ciągłych
Encyklopedia PWN
król Francji.
Naviera–Stokesa równanie ruchu płynów
podstawowe równanie ruchu płynów lepkich newtonowskich; wg tego równania, zgodnie z II zasadą dynamiki (Newtona zasady dynamiki), przyspieszenie jednostkowej masy płynu jest równe sumie sił działających na tę masę, tzn. siły masowej (np. grawitacyjnej, siły bezwładności), siły ciśnieniowej (2. człon równania), siły tarcia wewn. pochodzącej od naprężeń ścinających przy deformacji płynu (człon 3. i 4. równania);
[r. r. p. n. stouksa],
sztuka powstała na terenie Niderlandów;
dział wytwórczości związany z wyrobem i wypiekiem pieczywa (zwłaszcza chleba) sposobem domowym, w piekarniach rzemieślniczych oraz dużych — metodami przemysłowymi;
pole fizyczne, pole wielkości fizycznych,
wielkości będące funkcjami punktów przestrzeni i in. parametrów (np. czasu), które charakteryzują p.f. lub właściwości ośrodka ciągłego.
